Five questions aan Jan: ‘Troostrijk om te zien hoe de natuur herstelt’

ZoeteLiefde gaat met ‘Five questions’ in gesprek over de coronacrisis en hoe Nederlanders vasthouden aan hoop. Een serie om je te inspireren en aan te moedigen om niet op te geven.

Vier vragen zijn steeds identiek, de vijfde vraag verschilt, alle antwoorden zijn anders. Vandaag: Jan van Hooff (66) ziet de natuur herstellen. ‘In de duinen verbaas ik me over de rust. Dat vind ik erg troostrijk.’

1. In hoeverre houdt de coronacrisis je dagelijks bezig?

‘De crisis houdt me wel en niet bezig. Wel in de zin dat ik nauwelijks mensen kan ontmoeten. Dus ik mis mijn familie, kinderen, kleinkinderen, vrienden en vriendinnen. Financieel raakt de crisis me momenteel niet of nauwelijks.’

‘Wat ik heel bijzonder vind, is de rust die plotseling over ons leven is gedaald. We wonen op de rand van Schiphol en merken nu het gebrek aan lawaai. Die rust is als balsem voor lichaam en geest. Ook is het troostrijk om te zien dat de natuur binnen een maand sterk herstellende is. Er is nauwelijks nog luchtvervuiling.’

‘De crisis houdt me niet bezig qua ziekte. Ik besef me wel dat we gezegend zijn met het feit dat alle mensen die ik ken gezond of hersteld zijn.’

2. Wat doe je om hoop te houden?

‘Ik kijk veel naar de natuur. Ik wandel heel veel. In de duinen verbaas ik me over de rust. Dat vind ik erg troostrijk. De veerkracht van de natuur is voor mij een bron van vreugde.’

De veerkracht van de natuur is een bron van vreugde

3. Wat is een les die je op dit moment leert?

‘Ik ben niet gewend me neer te leggen bij de dingen zoals ze zijn. Dat is ‘een ding’ dat zowel onderdeel is van mijn karakter als een psychologische methode om moeilijkheden het hoofd te bieden. Is er een probleem, ongeacht of het emotioneel, psychisch of financieel is, dan probeer ik een tandje bij te zetten en letterlijk het probleem weg te werken.’

‘Het is duidelijk dat je in je leven in omstandigheden komt waarin die tactiek niet werkt. De laatste goede raad van mijn mama voor haar overlijden was: ‘Probeer de dingen ook eens te nemen als ze zijn, Jan. Dat maakt je leven een stuk gemakkelijker!’ Deze crisis is voor mij weer zo’n leermoment. Die les heb ik nog steeds nodig, ongeacht mijn leeftijd..’

4. Wat waardeer je nu meer dan voorheen?

‘Toch wel de rust. Welvaart en economische voorspoed gaan gepaard met geruis en lawaai dat de afgelopen vijftig jaren met kleine beetjes per dag ons leven is ingeslopen. Het zijn die kleine beetjes per dag waardoor het ongemerkt gaat. Nu de wereld economisch tot stilstand is gekomen wordt het plotseling zichtbaar. Ik hoorde van de week het ruisen van de zee terwijl ik nog ruim een kilometer van het strand verwijderd was.’

De crisis legt de kwetsbaarheid van veel groepen bloot

5. Je bent net met pensioen, jaren was je directeur van een sociale werkvoorziening. zou je nu voor kwetsbaren in de samenleving iets willen doen?

‘Deze crisis legt de kwetsbaarheid van veel groepen bloot. Niet slechts die van mijn leeftijdsgenoten in verzorgingstehuizen. Veel mensen zijn hun baan verloren en zijn financieel kwetsbaar geworden. Anderen verliezen vermogens en worden maatschappelijk kwetsbaar. Er ontstaan psychologische problemen.’

‘Men maakt zich druk over verhoogd alcoholgebruik en het huiselijk geweld dat daarmee correleert. Ik had jarenlang een baan waarin ik pal stond en moest staan voor maatschappelijk kwetsbare mensen. Dus eigenlijk nee, misschien later in mijn pensionering wel. Maar op het ogenblik ben ik, in maatschappelijke zin wat vermoeid na negentien jaren bestuurlijke verantwoordelijkheid voor honderden gehandicapten.’

Wil jij ook je verhaal delen? Stuur een e-mail naar de redactie via hello@zoeteliefde.com en wie weet nemen we binnenkort contact met je op!